Pwerteng Bisaya-a

Naglakaw ko, sa dakong dalan, ngiob ang palibot, dag-om ang panganod, Migakos ang kabugnaw sa tibuok ko nga hubo'ng lawas. Padayon sa paglakaw. Padayon padulong sa wala mahibaw-i nga dangpanan. Anino sa palibot daw nagtutok, nagkatawa, way sama ang ilang kalipay. Daghan sila. Gapundok sila. Wala nako masiguro kung unsa ilang gipangbungat  nga mga pulong. Padayon lang sa paglakaw. Unya, nakita ko. Akong kauban ning panaw. Inusara. Naghilak ko. Iya kong gigakos. Iyang gitrapuhan ning mga luha. Iyang gitabunan akong hubo nga lawas. Lantaw lantaw sa palibot. Pamilyar nga mga porma sa nawong, pero wala man ko'y nadawat nga pagtagad. Gisangpit nako ilang pangalan, walay pagtagad. Nangutana ko ni Inusara, "Nganong ingon ato man sila?" "Nakalimot ba sila nga ako silang higala?" "Nganong mura'g wala'y pakabana sila?" Mibundak ang uwan, kuyog sa pagdagayday sa luha nga ming-ugat sa kinailadman sa kalag...

Sukmag. Lunit. Sagpa. Sakit ni sila  kung imong dawaton. Sigurado nga, bun-og imong aboton. Pero, kahibaw ka unsa ang mas sakit? Pulong. Balikas. Buybuy. Libak. Dili ni sila pisikal. Dili ni sila makalabhag. Dili ni sila makabukol. Pero, hinaya lang og salo. Kung ikaw ma-igo, sigurado nga mahilom ka, makaginhawa ka'g halalom, makaluha ka. Ang mas nakasakit pa ana, kung imo kining nadawat sa usa nimo ka higala, kay mura kini'g tango nga mingduut sa unod.

#LanniePH #MaringPH Bundak uwan Ipaanod akong hunahuna Kuyog sa nagdagayday nga mga luha Bundak uwan Ipahungaw akong pagbati Kuyog sa nagtagotago nga pagsinati Bundak uwan