Naglakaw ko, sa dakong dalan, ngiob ang palibot, dag-om ang panganod, Migakos ang kabugnaw sa tibuok ko nga hubo'ng lawas. Padayon sa paglakaw. Padayon padulong sa wala mahibaw-i nga dangpanan. Anino sa palibot daw nagtutok, nagkatawa, way sama ang ilang kalipay. Daghan sila. Gapundok sila. Wala nako masiguro kung unsa ilang gipangbungat nga mga pulong. Padayon lang sa paglakaw. Unya, nakita ko. Akong kauban ning panaw. Inusara. Naghilak ko. Iya kong gigakos. Iyang gitrapuhan ning mga luha. Iyang gitabunan akong hubo nga lawas. Lantaw lantaw sa palibot. Pamilyar nga mga porma sa nawong, pero wala man ko'y nadawat nga pagtagad. Gisangpit nako ilang pangalan, walay pagtagad. Nangutana ko ni Inusara, "Nganong ingon ato man sila?" "Nakalimot ba sila nga ako silang higala?" "Nganong mura'g wala'y pakabana sila?" Mibundak ang uwan, kuyog sa pagdagayday sa luha nga ming-ugat sa kinailadman sa kalag...
Comments
Post a Comment