Ang Tubag ni Lalaki
Ms. Cindy Velasquez, a Cebuano poet presented a poem (during her presentation in TEDxUniversityofSanCarlos Salon) of a boy who forgot the name of the girl (probably, his beloved) whom he knows; and below is the reply of the boy.
It would also be good if you watch the video first, before reading the poem.
(start viewing from 0:15 to 2:30)
(Here's the reply of the boy:)
Hahaha, makatawa lang ko nimo Day.
Unsa gani tuod to imong pangalan?
Dugay-dugay na pud baya tang wala
magkita - ingon mo pa, pito ka tuig?
Haskang boanga.
Dili ko ikalimod, Day.
Nakalimot gyud ko sa imong ngalan.
Nahinumdom ko pa kaniadto,
katong pungko pungko gawas
sa SanCarlos sa talamban.
Matag hungit nato sa pusó,
kita magtinutokay ug mangatawa,
kay atong mga ilong, magkamumho og apil.
Ug kadto diay atong unang paniudto
nga kitang duha nagkuyog.
Sa tumang paghuna-huna ko Day,
wala pa gyud mosulod sa akong utok
ang imong ngalan.
Ako nalang gisubay ang dalan
sa Talamban, Nasipit, Banilad hangtod didto sa IT Park.
Unsa man gyud imong ngalan ha?
Naabtan kog gabie.
Nihigda ko sa dakong hawanan,
gitutokan ko pagmaayo ang mga bitoon,
nga daw mo kung ako silang sumpayon,
naghugpong sila og katahom.
Day, tsk, tabangi ko.
Makabuang ang paghunahuna sa imong ngalan.
Sama nako diri sa usa ka piso nga napiti sa uwan.
Grabe ang pagtulo sa akong singot, bisag bugnaw
ang tayhop sa hangin.
Gisaka ko ang akong tudlo,
gipangita ko kung asa ko manukad
sa pagsubay sa imong ngalan sa mga bitoon.
Sus! Day. Nagtulo akong mga luha
taga agi nako sa matag bitoon.
Mora man kinig silot.
Sama man kini'g tusok sa mga tunok
sa rosa nga akong gihatag
sa imo sa wala pa ako mobiya.
Pagbasol akong gibati, kamingaw, kalaay.
Ganahan ko na masangpit ang imong ngalan,
nga sa nahinumdom ko pa,
kanunay kini kanako mosugat sa maayong adlaw.
Apan, Day, ipiyong ko lang kini ug ibubo tanang luha.
Basin unta, sa damgo ko, kitang duha magkitaay
Comments
Post a Comment